ابوالقاسم كريمي

يك زمان ديسك كمر داشتم، وضع مالي ام خوب نبود و با اتوبوس به تهران مي رفتم چون دانشجوي تهران بودم. يك شب در اتوبوس حدود ساعت دو يا سه نيمه شب بود كه درد كمرم از حد گذشت، هركار كردم، هرچي اين دست و اون دست كردم، مسكن خوردم، فايده نداشت، تنها آرزوم اين بود كه بتونم دراز بكشم تا كمرم اروم بشه، اون شب تمام مسافراي اتوبوس شيراز-تهران مرد بودند، فقط من و يه خانم ديگه پيش هم بوديم و صندلي خالي هم نبود. اول فكر كردم كف راهرو اتوبوس دراز بكشم! ذهنم گفت زشته! دوباره وسوسه شدم كف اتوبوس دراز بكشم، دوياره گفتم جلوي اينهمه مرد زشته! اما اونقدر وضع درد كمرم سخت شد كه گفتم: " به دَرَك ! مي خوام آبرو نباشه! حالا آبروداري مشكل منو حل ميكنه؟ " با اين فكر به خودم گفتم: " سلامتي از آبرو مهمتره" با اين هنجار شكني ناگهاني رفتم كف اتوبوس دراز كشيدم! تا صبح كف اتوبوس بودم و اصلا اهميتي به حرف مردم ندادم، وقتي اتوبوس واسه نماز صبح نگه داشت، انگار اصلاً از درد ديشب خبري نبود. بعدها كه تخصص ام آي اس رو مي خوندم به چيز عجيبي رسيدم: آنچه باعث تسكين درد كمرم شده بود، نه اثر مسكن بود و نه اثر دراز كشيدن، بلكه در اثر تخليه ي يكباره ي مسيرهاي عصب نخاع از اطلاعات فاسدي بود كه به نام " آبرو " كد گذاري شده بود. و اين اطلاعات فاسد تمام مسير انتقال پيام در فاصله مهره هاي سوم تا ششم كمرم را درگير كرده بود. حالا مي بينم تعداد زيادي از مردم خصوصاً زنان خيلي از اطلاعات فاسد را نگه داشته اند و از ترس آبرو حتي به مشاور هم نمي گويند! خدا مي داند چه دردهايي در بدنشان به خاطر وجود اطلاعات فاسد، زندگيشان را تباه كرده است. بياييد آنقدر عبارت " سلامتي از آبرو مهمتر است " را تكرار كنيم كه با يك هنجارشكني جمعي، فرهنگ پوسيده ي آبروداري را بازسازي كنيم. كاينات سپاسگزار كساني است كه از هر فرصتي براي ايجاد سلامت و ثروت از راه بازسازي اطلاعات مغزي حداكثر استفاده را به عمل مي آورند، پاداش كاينات سلامت، ثروت و شادي است.

يك زمان ديسك كمر داشتم، وضع مالي ام خوب نبود و با اتوبوس به تهران مي رفتم چون دانشجوي تهران بودم. يك شب در اتوبوس حدود ساعت دو يا سه نيمه شب بود كه درد كمرم از حد گذشت، هركار كردم، هرچي اين دست و اون دست كردم، مسكن خوردم، فايده نداشت، تنها آرزوم اين بود كه بتونم دراز بكشم تا كمرم اروم بشه، اون شب تمام مسافراي اتوبوس شيراز-تهران مرد بودند، فقط من و يه خانم ديگه پيش هم بوديم و صندلي خالي هم نبود. اول فكر كردم كف راهرو اتوبوس دراز بكشم! ذهنم گفت زشته! دوباره وسوسه شدم كف اتوبوس دراز بكشم، دوياره گفتم جلوي اينهمه مرد زشته! اما اونقدر وضع درد كمرم سخت شد كه گفتم: " به دَرَك ! مي خوام آبرو نباشه! حالا آبروداري مشكل منو حل ميكنه؟ " با اين فكر به خودم گفتم: " سلامتي از آبرو مهمتره" با اين هنجار شكني ناگهاني رفتم كف اتوبوس دراز كشيدم! تا صبح كف اتوبوس بودم و اصلا اهميتي به حرف مردم ندادم، وقتي اتوبوس واسه نماز صبح نگه داشت، انگار اصلاً از درد ديشب خبري نبود. بعدها كه تخصص ام آي اس رو مي خوندم به چيز عجيبي رسيدم: آنچه باعث تسكين درد كمرم شده بود، نه اثر مسكن بود و نه اثر دراز كشيدن، بلكه در اثر تخليه ي يكباره ي مسيرهاي عصب نخاع از اطلاعات فاسدي بود كه به نام " آبرو " كد گذاري شده بود. و اين اطلاعات فاسد تمام مسير انتقال پيام در فاصله مهره هاي سوم تا ششم كمرم را درگير كرده بود. حالا مي بينم تعداد زيادي از مردم خصوصاً زنان خيلي از اطلاعات فاسد را نگه داشته اند و از ترس آبرو حتي به مشاور هم نمي گويند! خدا مي داند چه دردهايي در بدنشان به خاطر وجود اطلاعات فاسد، زندگيشان را تباه كرده است. بياييد آنقدر عبارت " سلامتي از آبرو مهمتر است " را تكرار كنيم كه با يك هنجارشكني جمعي، فرهنگ پوسيده ي آبروداري را بازسازي كنيم. كاينات سپاسگزار كساني است كه از هر فرصتي براي ايجاد سلامت و ثروت از راه بازسازي اطلاعات مغزي حداكثر استفاده را به عمل مي آورند، پاداش كاينات سلامت، ثروت و شادي است.